niedziela, 17 czerwca 2012

Z serii "Poeci Krakowa"

Dzisiaj wiersz z tomu Krystyny Szlagi "Niebo po Ikarze".
Przygotowanie do druku i wydanie FALL Kraków.

Wilk i sidła

W ciągu jednego miesiąca 
Wilk stracił stado

Po cierpliwym ostrożnym szukaniu
Wilk odnalazł czekające na niego sidła
Wilk postanowił rozbroić sidła miłością
Rozsypał wokół sideł naręcze fiołków
Znowu się zbliżył składając storczyki
I znowu podszedł
dokładnie obwąchał sidła
(to było takie nic)
w darze złożył róże
w nocy Wilk wył miłości hymn do sideł

O świcie Wilk ścigał zająca
Nagle ciałem Wilka
wstrząsnęły 
sidła






2 komentarze:

http://maciejzembaty.pinger.pl/ pisze...

fajne
a może szarpnęły ?

BLOG POETYCKI pisze...

he, jak autorka napisała, że "wstrząsnęły", to chyba "wstrząsnęły" ;)