Tym razem

wiersze wybrane z tomiku Jakuba Sajkowskiego "Ślizgawki". Ten fragmencik zostaje już ze mną:
(...)jesteśmy fundamentami

pod jego Święte Miasto. Jak tyczki

porozstawiani. Ku niebu(...)

Petersburg

Dorocie

Obiecał Pan wieczną wiosnę,

obiecał przejście przez morze. Czerwone

odpryski na rękach: rozstąp się.

Wróć, opadnij. Budować tu, na bagnie -

to bagno będzie jak skała. Ulepił

nas na nowo, jesteśmy fundamentami

pod jego Święte Miasto. Jak tyczki

porozstawiani. Ku niebu

wije się wino, twardnieją pnącza

i ziemia, w bruk śliski, w węże na bruku.

Podsłuchy

Iskry to zwarcie na trakcji?

Światła pociągu gasną,

kiedy przejeżdża przez most?

Pociągi puszczają do ciebie oko, biegnij.

Popiół to węgielek na torowisku

podnoszony w porze karmienia,

palec wskazujący, który mieści się

w zaciśniętej piąstce małego mężczyzny.

Co mieści się

w zaciśniętej pięści dużego mężczyzny?

Świat jest pojemny i pusty

jak skrótowce w wielkich i tłustych brzuchach.

Ktoś gdzieś na świat przychodzi, startuje.

Skrzydełka przelatują wszystkim koło nosa.

Publikacja za zgodą autora